Η Α.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος προεξήρχε σήμερα, Κυριακή των Μυροφόρων, 30 Απριλίου 2023, της Πατριαρχικής και Συνοδικής Θείας Λειτουργίας, που τελέστηκε, κατά το έθος, στο Καθολικό της Ι. Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Βαλουκλή, με την συμμετοχή των Σεβ. Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίου, Ικονίου κ. Θεολήπτου, Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρωνος, Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνος και Προύσης κ. Ιωακείμ.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας.
Στην ομιλία του, μετά την Θ. Λειτουργία, ο Παναγιώτατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό που αξίωσε όλους να εορτάσουν αυτή την ημέρα στην ιστορική Μονή της Παναγίας Βαλουκλίωτισσας.
“Ήλθαμε σήμερα εδώ όχι μόνον επειδή αυτό είθισται εκ παλαιού, αλλά και κινούμενοι από εσωτερική ψυχική ανάγκη. Την ανάγκη να βρεθούμε και πάλι σε αυτόν τον ηγιασμένο και καταξιωμένο από τους αιώνες τόπο. Να ανάψουμε την πασχαλινή λαμπάδα μας και να προσκυνήσουμε τη θαυματουργή Βαλουκλιώτισσα Παναγία. Να γονυπετήσουμε προ των τάφων των αοιδίμων προκατόχων μας, να προσευχηθούμε υπέρ αναπαύσεως των ψυχών τους και να τους ευχαριστήσουμε για όλα όσα πολύτιμα προσέφεραν στην Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία και το Γένος. Να δεηθούμε και επί των τάφων των άλλων εν τοις πέριξ αναπαυομένων πατέρων και αδελφών ημών, οι οποίοι ζούν στο υπερπέραν την αληθινή ζωή. Εξ ίσου, όμως, και για να αποστείλουμε ολόθερμη την αναστάσιμη ευλογία μας στους νοσηλευομένους και γηροκομουμένους στα παρακείμενα φιλανθρωπικά Καταστήματα της Ομογενείας μας, τα οποία τόσο πολύ εδοκιμάσθησαν από την καταστρεπτική πυρκαιά του περασμένου καλοκαιριού.”
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις Μυροφόρες γυναίκες, οι οποίες ακούνε “πρώτες το χαρμόσυνο άγγελμα ότι ο Κύριος ανέστη!”. Και συνέχισε:
“Και εξελθούσαι ταχύ από του μνημείου, μετά φόβου και χαράς μεγάλης, έδραμον απαγγείλαι τοις μαθηταίς αυτού. Με πτερά στα πόδια και με θάμβος στα μάτια σπεύδουν να γίνουν πρώτες αυτές ευαγγελίστριες εις τους μετέπειτα ευαγγελιστάς. Συναντούν δε και τον ίδιο τον Κύριο, ο οποίος τις απευθύνει το «Χαίρετε»! Ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή προς τις Μυροφόρες, για τις οποίες ο εν Αγίοις Προκάτοχος της ημών Μετριότητος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε: «το ασθενέστερον γένος ανδρειότατον εφάνη τότε».
Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι αδελφοί και προσφιλέστατα τέκνα,
Τα αρώματα των Μυροφόρων που ευωδιάζουν ακόμη μέσα από τους αιώνες, η αύρα και τα χρώματα της άνοιξης, το φως και η χαρά της Αναστάσεως που μας διακατέχει, όλα αυτά συνθέ-τουν μία υπέροχη εικόνα, όχι απλώς εξωτερική και επιφανειακή, αλλά βιωματική και υπαρξιακή για όλους εμάς τους συνεχιστές της μακράς αυτής παραδόσεως, η οποία συνάπτει το σήμερα προς το χθες, καθώς βαδίζουμε προς το αύριον εν πίστει, ελπίδι και αγάπη.
Αι Μυροφόροι μας διδάσκουν ακριβώς αυτήν την σταθεράν πίστιν, αυτήν την αταλάντευτον ελπίδα, αυτήν την αμετάπτωτον αγάπην. Με την πίστι τους στον Διδάσκαλο και με τη βεβαιότητα ότι τίποτε δεν τελείωσε επί του Σταυρού, με την αγάπη, η οποία ουδέποτε εκπίπτει, στάθηκαν όρθιες. Αι Μυροφόροι ενίκησαν τον χρόνον!
Ιδού τι κατορθώνει η πιστότητα, η ευστάθεια, η ελπίδα, η υπομονή! Ιδού διδάγματα επίκαιρα και αξιομίμητα!”
Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος ανέφερε:
“Σήμερα εδώ η χαρά μας είναι πεπληρωμένη, διότι έχουμε συμπροσευχόμενα και συνευφραινόμενα πασχαλίως μαζί μας εκλεκτά πνευματικά μας τέκνα, όπως ο όμιλος προσκυνητών από την όμορφη Ξάνθη, υπό την ηγεσία του λίαν αγαπητού π. Ανθίμου, και, ασφαλώς, οι ιεροσπουδαστές μας από την Αθωνιάδα, οι οποίοι πραγματοποιούν πολυήμερη προσκυνημα-τική εκδρομή, μαζί με τους Καθηγητές τους, στην Πόλη, στην Ανατολική Θράκη, την Προύσα και τα Ιωνικά παράλια.
Σας καλωσορίζουμε για μία ακόμη φορά εξ όλης της καρδίας μας, τέκνα πεφιλημένα, και εν τω προσώπω σας χαιρετίζουμε πατρικώς τους πιστούς όλων των ανά την οικουμένην θεοσώστων επαρχιών του καθ᾽ ημάς πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου. Σήμερα όλοι εσείς γίνεσθε κήρυκες του πασχαλίου μηνύματος ότι με την χάριν του Θεού και με την προστασίαν της Υπερμάχου Στρατηγού, το Φανάρι δεν πρόκειται να σβύση, δεν πρόκειται να παύση να εκπέμπη και να μεταλαμπαδεύη το φως της Αναστάσεως. Διότι το φως τούτο είναι ανέσπερον. Διότι εσείς όλοι με το έλαιον της πίστεώς σας συντηρείτε άσβεστον τον πνευματικόν φάρον που λέγεται Φανάρι. Αυτό δεν μαρτυρεί και η σημερινή παρουσία σας εδώ; Ποίον άλλον λόγον είχατε για να έλθετε και να λάβετε την ευλογία του Πατριάρχου σας, να συμπροσευχηθήτε μαζί Του και μαζί με την περί Αυτόν σεβασμίαν ενταύθα Ιεραρχίαν, εάν αυτός ο λόγος δεν είναι η βαθειά πίστι σας προς τον Θεό και η αγάπη σας προς το Ιερόν και σεπτόν Κέντρον της Ορθοδοξίας;”
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Πατριάρχης, εξέφρασε την ευαρέσκειά του προς τον Επόπτη της Μονής Θεοφιλ. Επίσκοπο Ξανθουπόλεως κ. Παΐσιο και την Διαχειριστική Επιτροπή αυτής “για την ευλαβή υποδοχήν και για το εύκαρπον έργον το οποίον επιτελούν υπέρ του σεβασμίου τούτου σκηνώματος των Πατέρων μας”. Ιδιαιτέρως, όμως, επαίνεσε τις αδελφές από το Ιερό Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, οι οποίες, όπως είπε, “ως νέες Μυροφόρες, με αναστάσιμον φρόνημα, θυσιαστικώς και με αυταπάρνησι διακονούν νυχθημερόν τον ιερόν αυτόν τόπον, δίδοντας κυριολεκτικώς ζωήν εις αυτόν και διατηρώντας άσβεστον την μοναστικήν παράδοσιν της Ιεράς ταύτης Μονής, ως κέντρου πνευματικής αναψυχής, περισυλλογής και ανατάσεως”. Και πρόσθεσε:
“Τέλος, έπαινος και τιμή ανήκει και σε όλους εκείνους τους επωνύμους και τους ανωνύμους, τους εγγύς και τους μακράν, τους πλουσίους με τας γενναιοδώρους προσφοράς των και τους πτωχούς με το δίλεπτον της χήρας, οι οποίοι συνέβαλαν καθοριστικώς στις εργασίες επισκευής του πληγέντος από την πυρκαιάν γηροκομείου μας, συντελώντας στην μη διάψευσιν της ελπίδος των απελπισμένων ηλικιωμένων συνανθρώπων μας, των μη εχόντων άλλην καταφυγήν ειμή τον Θεόν, την Εκκλησίαν και την αγάπην των αδελφών των.”