Του Κυρίου μου πάντας υμνώ τους φίλους,
Είτις δε μέλλων, εις τους πάντας εισίτω
Μέσα σε μία κατανυκτική ατμόσφαιρα και με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια, εορτάσθηκε η μνήμη Πάντων των Αγίων, από καταβολής κόσμου έως και σήμερα, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγιάς.
Ευσεβείς Μυκόνιοι και παραθεριστές προσήλθαν από τις πρώτες πρωινές ώρες και με υποδειγματική τάξη και ευλάβεια παρακολουθούσαν προσευχητικώς την τέλεση του όρθρου και της Θείας Λειτουργίας από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Δήλου και Μυκόνου Αιδεσιμολογιώτατο π. Πέτρο Μαραγκό, πλαισιούμενος από τον πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Κουσαθανά
«Η Εκκλησία μας σφραγίζει την αναστάσιμη περίοδο με το χρυσόβουλο της εορτής των Αγίων Πάντων Η αγιότητα αποτελεί τη συνεχή προτροπή του Κύριου «άγιοι γίγνεσθε ότι άγιος ειμί».
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Μτθ. ί 32-33, 37-38, ίθ 27-30
«Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι».
Η περίοδος του Πεντηκοσταρίου τελειώνει με την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Μαζί της σηματοδοτείται και το τέλος των κινητών γιορτών της Εκκλησίας, που άρχισε με την Κυριακή Τελώνη και Φαρισαίου.
Απολυτίκιον
Ηχος α’. Του λίθου σφραγισθέντος.
Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι.
(Ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ ῾Αγιορείτου)
Ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Πέτρος Μαραγκός στη διδακτικώτατη και μεστή θεολογικών νοημάτων ομιλία του προς το ευσεβές εκκλησίασμα, ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και αναφέρθηκε στην Κυριακή των Αγίων Πάντων.
Ακολουθούν εικόνες:
