11 Δεκεμβρίου 2010 – 11 Δεκεμβρίου 2020
Δέκα χρόνια στη διακονία του Θεού και του Σεβασμιωτάτου Πατέρα μου κ. Δωροθέου Β’, διότι
«Ὡς ὁ Χριστός ἄνευ τοῦ Πατρός οὐδέν ποιεῖ, οὕτως οὐδέ ὁ διάκονος ἄνευ τοῦ Ἐπισκόπου. Καί ὥσπερ ὑπόχρεως Υἱός Πατρί, οὕτω καί πᾶς διάκονος ἐπισκόπῳ» (Ἀποστολικαί Διαταγαί, Β ́ 30, ΜG 1, 677), και «πᾶς διάκονος ὑπάρχει τοῦ ἐπισκόπου ἀκοή καί ὀφθαλμός καί στόμα, καρδίᾳ τε καί ψυχῇ» (Συμεών Θεσσαλονίκης, ΜG 155, 373)……….
Υπάρχουν στην ζωή μας «αλησμόνητες ώρες», τις οποίες επισφραγίζει κάποιο ισχυρό βίωμα, κάποιο μοναδικό γεγονός.
Υπάρχει, όμως, για τον καθένα μας και η «ΔΕΚΑΤΗ ΩΡΑ». Είναι η ώρα που συναντηθήκαμε ουσιαστικά με τον Χριστό και ανταποκριθήκαμε στην σωτήριο κλήση Του.
Σήμερα, συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη μοναχική μου κουρά, την απαρχή και το θεμέλιο της σταδιοδρομίας μου ως Κληρικού στον κόσμο, με νυμφαγωγό τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μου κ. Δωρόθεο Β’ και χειραγωγό τον σεβαστό μου Πνευματικό, π. Νικόλαο Κλάδη!
Ας είναι δοξασμένο το Όνομά Του!
