Cette année, les Pâques orthodoxes et catholiques coïncident à la même date, sur 20 avril. Γιατί όμως η ημερομηνία του Πάσχα μετακινείται και ποια είναι ιστορικά η σχέση……
entre les calculs astronomiques et la détermination de sa date par les églises chrétiennes d'Orient et d'Occident;
Comme le rapporte l'AMPE, dans un article connexe, les Juifs, basé sur le calendrier lunaire qu'ils utilisaient et qui était basé sur le cycle de la Lune, le soi-disant « mois synodique », ils ont célébré la Pâque – du mot hébreu « pessah » qui signifie « Pâque » (mer rouge)- le 14 du mois de Nisan, qui était le jour de la première pleine lune du printemps, qui a lieu le jour ou juste après l'équinoxe de printemps.
Ωστόσο επειδή ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη μέρα μετά το Εβραϊκό Πάσχα, η εαρινή ισημερία συνδέθηκε με τον εορτασμό του Χριστιανικού «καινού» (νέου) Pâques commémorant son « passage de la mort à la vie ».
Durant les trois premiers siècles du christianisme, les différentes églises locales ont célébré Pâques à des dates différentes. Les églises judaïsantes (principalement l'Asie Mineure) elle était célébrée le jour de la mort du Christ, le 15 du mois juif de Nisan (tous les jours de la semaine Fell), tandis que d'autres églises (principalement les nationaux) le premier dimanche - comme jour de résurrection- après le premier ressort pleine lune.
En raison de leurs différences et de leurs désaccords, le A’ Concile œcuménique de Nice, qui a été convoquée par Constantin le Grand 325 AD, a décidé que Pâques serait célébrée le premier dimanche, μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης και αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε να εορτάζεται την αμέσως επόμενη Κυριακή.
Chat’ αυτό τον τρόπο, la Pâques chrétienne ne coïnciderait jamais avec la Pâques juive, alors que la célébration de la Pâques chrétienne était officiellement liée à un phénomène astronomique, l'équinoxe du printemps et la première pleine lune du printemps (la soi-disant "pleine lune de Pâques").
UN’ Οικουμενική Σύνοδος ανέθεσε στον εκάστοτε Πατριάρχη Αλεξανδρείας να γνωστοποιεί κάθε χρόνο στις άλλες εκκλησίες την ημέρα του Πάσχα, αφού προηγουμένως είχε υπολογιστεί -με τη βοήθεια των έγκριτων αστρονόμων της Αλεξάνδρειας- η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου. donc, για να υπολογιστεί η ημερομηνία του Πάσχα ενός έτος, αρκούσε να είναι γνωστή η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου και, puis, να βρεθεί η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή την πανσέληνο.
Το ημερολόγιο που ίσχυε την εποχή της Α’ Concile œcuménique, Julien était que Jules César avait adopté la 45 BC, με τη βοήθεια του Έλληνα αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη. Ce dernier, με βάση τους υπολογισμούς του «πατέρα» της αστρονομίας ‘Ιππαρχου (που πριν έναν αιώνα με θαυμαστή ακρίβεια είχε υπολογίσει ότι το ηλιακό έτος έχει διάρκεια 365,242 journées), établi un calendrier, dont les années ont 365 journées, alors que tous les quatre ans (το δίσεκτο) πρόσθετε μία ακόμη μέρα.
Δύο σφάλματα
cependant, selon Dionysis Simopoulo, διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, το Ιουλιανό Ημερολόγιο είχε κάποιες ατέλειες, επειδή υπήρχε ακόμη μια μικρή απόκλιση, με δεδομένο ότι η διάρκεια του ηλιακού έτους στην πραγματικότητα είναι 365,242199 journées. si, το καθορισμένο από τον Σωσιγένη έτος είναι μεγαλύτερο του πραγματικού κατά 11 minutes et 13 secondes
Κάθε τέσσερα χρόνια, το μικρό αυτό λάθος γίνεται περίπου 45 λεπτά και κάθε 129 χρόνια φτάνει την μία μέρα, με συνέπεια να απομακρύνεται συνεχώς προς τα εμπρός η εαρινή ισημερία. elle 1572, όταν εξελέγη πάπας ο Γρηγόριος ΙΓ’, ανέθεσε στους αστρονόμους Χριστόφορο Κλάβιους και Λουίτζι Λίλιο να προωθήσουν μία ημερολογιακή μεταρρύθμιση, που δημοσιεύτηκε το 1582.
5 Octobre 1582 ονομάστηκε 15η Οκτωβρίου, για να διορθωθεί το λάθος των δέκα ημερών, που είχαν συσσωρευτεί κατά τους προηγούμενους 11 siècles, alors l'équinoxe de revenir le 21 Mars, όπως ήταν κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο.
Le nouveau calendrier ou calendrier grégorien a été accepté par les États catholiques d'Europe au cours des cinq années suivantes., tandis que les États protestants ont tardé beaucoup plus longtemps. Στην Ανατολή η αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο ήταν ακόμη πιο έντονη και έτσι το Ιουλιανό Ημερολόγιο παρέμεινε σε ισχύ σε όλα τα Ορθόδοξα κράτη έως τον 20ό αιώνα.
Η ελληνική κυβέρνηση ανακίνησε το ημερολογιακό θέμα το 1919 et 1923, το Ιουλιανό Ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, με έναρξη της εφαρμογής του στις 16 février 1923, που ονομάστηκε 1η Μαρτίου. Ils ont enlevé que 13 jours 1923, γιατί στις δέκα ημέρες λάθους μεταξύ Γρηγοριανού και Ιουλιανού από το 325 AD. έως το 1582, είχε προστεθεί η καθυστέρηση και άλλων τριών ημερών στα περίπου 340 années qui se sont écoulées depuis la première introduction du calendrier grégorien en Occident.
Initialement, notre Église gardait le calendrier julien, cependant - pour éviter toute confusion- Il a accepté, elle 1924, το εκκλησιαστικό ημερολόγιο να συνταυτιστεί με το πολιτικό και να ισχύσει για τις ακίνητες εορτές. Από την άλλη όμως, δεν προέβη σε παράλληλη αλλαγή του πασχάλιου ημερολογίου και των κινητών εορτών (σχεδόν το ένα τρίτο του εορτολογίου), που στη χώρα μας εξακολουθούν να υπολογίζονται, à ce jour, basé sur le calendrier julien ou ancien.
Selon M. Simopoulos, η διαφορά του εορτασμού του Πάσχα ανάμεσα στις δυτικές και στις ανατολικές εκκλησίες δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλά και στον -επίσης ελλιπή- «Μετωνικό Κύκλο» (του 5ου αιώνα π.Χ.), που χρησιμοποιούσαν ακόμη οι χριστιανοί Αλεξανδρινοί αστρονόμοι και με βάση τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των μελλοντικών εαρινών πανσελήνων.
Σύμφωνα με τον Σεληνιακό κύκλο του Αθηναίου αστρονόμου Μέτωνος (432 BC), 19 τροπικά-ηλιακά έτη (το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών εαρινών ισημεριών) είναι περίπου ίσα με 235 σεληνιακούς συνοδικούς μήνες, δηλαδή υποτίθεται ότι μετά την παρέλευση 19 ετών οι ημερομηνίες των πανσελήνων επαναλαμβάνονται, κάτι όμως που δεν είναι τελείως ακριβές.
Η περίοδος των 235 les mois lunaires ne sont pas exactement égaux à 19 ans, mais plus grand contre 0,086399 jours ou 2 heures, 4 minutes et 24,8736 secondes dans chaque cycle de 19 ans. Au cours des années, ces erreurs se sont accumulées et ainsi, sur 13 jours à équinoxe incorrect Juliana, προστίθεται πλέον και το λάθος του 19ετούς Μετωνικού κύκλου, qui sommes, de 325 AD. à ce jour, dans environ quatre à cinq jours, προσδιορίζοντας έτσι την Μετώνεια (ou Julian) πανσέληνο τέσσερις έως πέντες μέρες αργότερα από την πραγματική.
L'Eglise orthodoxe grecque utilise encore l'ancien calendrier julien et le cycle métonique pour déterminer la date de Pâques. si, plusieurs fois, La Pâques orthodoxe n'est pas célébrée le premier dimanche après la pleine lune, mais le lendemain. (comme cela s'est déroulé 2012) ou même célébré après la deuxième pleine lune du printemps (comme cela s'est déroulé 2002 et 2013), au lieu du premier dimanche après la première pleine lune du printemps, comme fixé par le Conseil de Nicée.
Comme le rapporte l'AMPE, σύμφωνα με τον μαθηματικό-ημερολόγο Δημήτρη Μπουνάκη, κατά τον τρέχοντα 21ο αιώνα τα όρια εορτασμού του ορθόδοξου Πάσχα είναι από τις 4 avril (το νωρίτερο) à 8 mai (το αργότερο). Les anciens calendriernistes ont Pâques en commun avec le reste des orthodoxes (du nouveau calendrier), mais daté 13 jours de moins (jusqu'à ce que 2099), donc cette année, Pâques a été célébrée le 7 avril.
Conjointement célébré Pâques pour les catholiques et les orthodoxes, lorsque les deux grégorien, όσο και η Ιουλιανή-Μετώνεια πασχαλινή πανσέληνος πέσουν από την Κυριακή μέχρι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας οπότε την αμέσως επόμενη Κυριακή είναι το κοινό Πάσχα.
C'est exactement ce qui se passe 2014, car cette année tombe la pleine lune grégorienne de Pâques 14 Avril et Julian-Metoneia sur 18 avril, alors que la pleine lune astronomique actuelle est à 15 avril.
La célébration et les années seront communes 2017 (sur 16 avril), 2025 (20 avril), 2028, 2031, 2034, 2037, 2038, 2041, cependant, la dernière Pâques commune est calculée - selon M. Bounakis- cela arrivera dans l'année 2698, comme après 2700 -en raison de l'accumulation d'erreur Metoneiou- δεν θα μπορούν να πέσουν ποτέ την ίδια εβδομάδα η Ιουλιανή και η Γρηγοριανή πανσέληνος.
Dans chaque cas, αυτή η διαφορά στον εορτασμό του Πάσχα ανάμεσα στις ανατολικές και τις δυτικές εκκλησίες, σύμφωνα με τον κ.Σιμόπουλο, δεν αφορά δογματικά θέματα της Χριστιανικής εκκλησιαστικής λατρείας ή θρησκείας, αλλά ένα αστρονομικό-μαθηματικό πρόβλημα.
source : iefimerida.gr
Diligence : Mykonos Ticker NewsRoom
Diligence : Mykonos Ticker NewsRoom