Στην ομιλία Του, His Beatitude 雅典和全希腊大主教先生. Ιερώνυμος Β’ αναφέρθηκε στη σημασία και το ρόλο, που παίζουν οι Άγιοι στη ζωή μας, σηματοδοτώντας το δρόμο προς τη σωτηρία, 和, επικαλούμενος το Γραφικό “και οι λίθοι κεκράξονται”, τόνισε ότι “πολλοί θέλησαν να φράξουν το στόμα των Κατακομβών της Μήλου, αλλά με τη “σιωπή” τους οι πέτρες του ιερού Μνημείου μας οδήγησαν στην σημερινή πανηγυρική σύναξη και μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε την αποστολή μας, καλώντας μας σε ενότητα, δίνοντας πρώτοι εμείς το παράδειγμα στο Λαό.”
后来, 仁波切先生. Dorotheos乙’ προσεφώνησε τον Μακαριώτατο ως εξής:
Προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου & Μήλου κ. 多罗休B’ προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο Β’ επί τη Ανακηρύξει της Μήλου ως Ιεράς Νήσου
“Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος,
先生. Ἱερώνυμε,
Ὑποδεχόμενοι σήμερον εἰς τήν ἐξάκουστον, τήν περικλυτήν καί ἀρχαιόθεν πασιμέλουσαν διά τόν ὀρυκτόν της πλοῦτον νῆσον Μῆλον, τήν νῆσον τῶν ἑπτά πνευματικῶς τε καί κοινωνικῶς Ἐνοριῶν καί τῶν ἱερῶν Κατακομβῶν, τήν Ὑμετέραν Σεπτήν τῆς καθ` Ἑλλάδα παροικούσης Ἐκκλησίας Κορυφήν, χαίρομεν καί ἀγαλλιῶμεν καί τήν χαράν ἡμῶν ἑξαγγέλλομεν.
Καί τῷ ὄντι, καθ 'ὅτι ὁ πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ἐθνῶν ἀπομειοῖ τὴν φερεγγυότητα ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν, μείζω ταύτης χαράν οὐκ εἰδομεν, ὑποδεχόμενοι Ὑμᾶς, τόν ἐν ἡμῖν Πρῶτον καί τῆς Αὐτοκεφάλου καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀξιόθρονον Ταγόν, διά τετάρτην ἤδη φοράν ἐπισκεπτόμενον τάς νήσους τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τόν πιστόν αὐτῆς Λαόν ἐπευλογοῦντα και ἡμῖν συλλειτουργοῦντα, εἰς Σίφνον, τούτέστιν, τήν 5ην Ἰουνίου ἔτους ὀγδόου καί δισχιλιοστοῦ, εἰς ἱεράν νῆσον Τῆνον, τήν 15ην Αὐγούστου κατά τό αὐτό ἔτος, καί εἰς τήν ναυσιλυτήν Ἑρμούπολιν, τήν καθέδραν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τήν 6ην Δεκεμβρίου ἔτους τρίτου καί δεκάτου καί δισχιλιοστοῦ.
Καί νῦν, Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, Σᾶς ὑποδεχόμεθα, μετά τῆς Σεπτῆς χορείας τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, εἰς τήν Μῆλον, τήν ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων οἰκισθεῖσαν, εἰς τήν περιοχήν Φυλακωπή τῆς ὁποίας, μία ἐκ τῶν πρώτων Εὐρωπαϊκῶν πόλεων ἤκμασεν καί κέντρον τοῦ Κυκλαδικοῦ Πολιτισμοῦ κατέστη.
Σᾶς καλωσορίζομεν εἰς μίαν νῆσον, οἱ κάτοικοι τῆς ὁποίας, διά τήν πρός τήν ἐλευθερίαν άγάπην των διεκρίθησαν, εἰς τούς Πέρσας νά προσφέρουν γῆν καί ὕδωρ ἠρνήθησαν, εἰς τήν ναυμαχίαν τῆς Σαλαμῖνος ἐπολέμησαν, κατά τόν Πελοποννησιακόν πόλεμον ὀδυνηρῶς τήν πικράν ἐμπειρίαν τῆς ὑποταγῆς τῆς ἀγάπης πρός τήν εἰρήνην καί τήν ἐλευθερίαν εἰς τό ἄδικον και στυγνόν δίκαιον τοῦ ἰσχυροτέρου ἐβίωσαν, ἀλλά και ἐκ τῶν πρώτων κατά τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, τήν 11ην Ἀπριλίου 1821 ἐπανεστάτησαν.
Ἀναφωνοῦμεν τό «ὡς εὖ παρέστητε» εἰς τήν νῆσον, ἡ ὁποία ἐνωρίτατα τό σωτήριον τῆς τοῦ Χριστοῦ διδασκαλίας μήνυμα ἐνεκολπώθη καί εἰς τά πλουτοφόρα ἔγκατα τῆς ὁποίας ὁ σπόρος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς σπέρμα σινάπεως, εἰς τούς ὑγρούς καί σκοτεινούς διαδρόμους καί τά ἀρκοσόλια τῶν Κατακομβῶν ἐτάφη καί ὡς δένδρον εὐσκιόφυλλον ἔβλαστεν, ἁγιάζων αὐτήν καί τούς ἐπ’ αὐτῆς!
Αἱ ἱεραί Κατακόμβαι, τό μοναδικόν τοῦτο ἐν Ἑλλάδι καί Ἀνατολικῇ Μεσογείῳ Πρωτοχριστιανικόν Σέμνωμα καί ἐφάμιλλον τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρώμης Σέβασμα, τό ἱερόν ταμεῖον χιλιάδων ψυχῶν ἁγίων, ἅπαντας συνήγαγεν σήμερον ἡμᾶς, ἐπί τῷ τέλει τῆς ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καί τῆς παγκοσμίου ἀνακηρύξεως ὅτι ἡ νῆσος αὕτη, ἐν ᾗ ἑστήκαμεν γῆ ἁγία ἐστί!
Διότι αἱ Κατακόμβαι τῆς Μήλου δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς ἕν πρωτοχριστιανικόν, ἔστω, νεκροταφεῖον, ἀλλ’ εἶναι ἡ μυστική καί κατάγειος «θημωνιά» τῶν, ὑπό τήν σιωπήν καί εὐωδίαν τῆς Μηλίας γῆς ἀναπαυομένων, ἁγίων ψυχῶν, τῶν πρός Κύριον τῆς Χριστιανικῆς Ἑλλάδος ἀπαρχῶν.
Εἶναι ὁ εὐκτήριος οἶκος, ὑπό τούς σκοτεινούς καί ὑγρούς θόλους τοῦ ὁποίου κατά τρόπον μοναδικόν καί ἀνεπανάληπτον ἡ κοινωνία ζώντων καί τεθνεώτων, τῆς ἐπί γῆς στρατευομένης καί ἐν οὐρανῷ θριαμβευούσης Ἐκκλησίας, ἐξεδηλώθη …
Εἶναι τό ἀνεπιτήδευτον Θυσιαστήριον, τό μόλις διά τῆς λυχνίας φωτιζόμενον, ἐκ τοῦ ὁποίου θερμόταται πρός Κύριον προσευχαί άνηνέχθησαν….
Εἶναι ὁ ἱερός τόπος, εἰς τόν ὁποῖον ἐναργέστατα ἀπεδείχθη ὁ σκοπός τῆς νέας θρησκείας, ὡς ἡ τοῦ παλαιοῦ ανθρώπου νέκρωσις καί ἡ ριζική ἐν Χριστῷ ἀναγέννησίς του.
Ἐντός τῶν καταχθονίων στοῶν του ὁ σπόρος τοῦ εὐλογημένου ἄρτου ἐρρίζωσεν καί ἀνεφύη, τάς ἀκάνθας καταπνίγων τῆς κακίας καί τῆς ἁμαρτίας.
Αἱ Κατακόμβαι τῆς Μήλου ἀποτελοῦν, 也, καί μνημεῖον μοναδικῆς πολιτιστικῆς ἀξίας, καθώς αἱ ἐπιγραφαί, οἱ παντοειδεῖς συμβολισμοί, τό ἀρχέγονον Βαπτιστήριον, αἱ λυχνίαι καί τά συνεχῶς ἀνακαλυπτόμενα ἀρχιτεκτονικά «μέλη», καθιστοῦν ταύτας σπουδαιότατον καί παραστατικότατον Χριστιανικόν Κειμηλιοφυλάκιον, τό ὁποῖο πρό τῶν ὀφθαλμῶν μας διαγράφει τήν ζωήν τῆς ἡρωικῶς ἀθλησάσης Ἐκκλησίας καί ἀποδεικνύεται τό πρῶτον καλλιτεχνικόν κέντρον, ὑπό τούς ἀμαυρούς θόλους τοῦ ὁποίου αἱ ἀπαρχαί τῶν ἐκκλησιαστικῶν τεχνῶν ἐκαλλιεργήθηκαν.
καθ 'ὅτι ὁ πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ἐθνῶν ἀπομειοῖ τὴν φερεγγυότητα ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν,
Σεβασμιώτατοι Ἀδελφοί,
βαθυτάτη συγκίνησις διακατέχει ἡμᾶς τε καί ἅπαντα τόν εὐσεβῆ καί εὐγενῆ τῆς Μήλου Λαόν, τόν ὁμοθυμαδόν μετά τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, τῶν φιλογενῶν Συλλόγων, Σωματείων καί Φορέων, τῶν ἐκπαιδευτικῶν τε καί τῶν μαθητῶν συνεορτάζοντα καί συνευφραινόμενον μεθ’ Ὑμῶν τήν ἡμέραν ταύτην τῆς δικαιώσεως πολυετῶν προσπαθειῶν, ἡ πανηγυριζομένη σήμερον αἰσία ἔκβασις τῶν ὁποίων ὀφείλεται εἰς τήν ἁρμονικήν συνεργασίαν Ἐκκλησίας, Πολιτείας καί Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως.
Δοξολογοῦντες τόν ἐν Τριάδι προσκυνητόν Κύριον, ὅτι ἠξίωσεν ἡμᾶς τοῦ μοναδικοῦ προνομίου ποιμαίνειν Ἐπαρχίαν, δυσίν ἤδη ἱεραῖς νήσοις κεκοσμημένην, τήν Παναγιοφύλακτον Τῆνον καί τήν Θεοφρούρητον Μῆλον, καθηκόντως καί ὀφειλετικῶς χάριτας ἀναγνωρίζομεν καί εὐχαριστίας προσφέρομεν κατά πρῶτον εἰς Υμᾶς, καθ 'ὅτι ὁ πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ἐθνῶν ἀπομειοῖ τὴν φερεγγυότητα ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν, τόν Πρόεδρον καί τούς Σεβασμιωτάτους Ἀδελφούς, τούς συναπαρτίσαντας τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον τῆς 153ης Συνοδικῆς Περιόδου (2008-2009), οἱ ὁποῖοι ἀσμένως ἀπεδέχθητε καί υἱοθετήσατε τήν ἡμετέραν Εἰσήγησιν.
Εὐγνώμονες εὐχαριστίαι ὡσαύτως ὀφείλονται εἰς τόν σχόντα τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰσαγωγῆς πρός ψήφισιν εἰς τήν Βουλήν τῶν Ἑλλήνων τῆς Συνοδικῇ Διαγνώμῃ εἰσηγήσεως, Ὑπουργόν τότε διατελοῦντα ἐπί τῶν Ἐσωτερικῶν κ. Προκόπιον Παυλόπουλον, Κωνσταντίνου Καραμανλῆ Πρωθυπουργεύοντος.
Ἄξιον καί δίκαιον κρίνομεν πρός τούτοις εὐχαριστῆσαι τούς τελεσφόρως συντελέσαντας εἰς τήν ὑπό τοῦ Ἐξοχωτάτου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια ὑπογραφήν καί ἔκδοσιν τοῦ Προεδρικοῦ διά τήν ἀναγνώρισιν τῆς Μήλου ὡς ἱερᾶς νήσου Διατάγματος, Ὑπουργούς Ἐσωτερικῶν τῆς ὑπό τόν ἐντιμώτατον κ. Ἀντώνιον Σαμαρᾶ Κυβερνήσεως, 先生. 先生. Εὐριπίδην Στυλιανίδην καί Ἰωάννην Μιχελάκην, καθώς καί τόν Ἐντομολογιώτατον Πρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κ. Σωτήριον Ρίζον καί τήν περί αὐτόν Ὁλομέλειαν.
καθ 'ὅτι ὁ πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ἐθνῶν ἀπομειοῖ τὴν φερεγγυότητα ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν,
Προνοίᾳ καί εὐδοκίᾳ τοῦ Πανοικτίρμονος Θεοῦ ἑορτάζομεν σήμερον τήν ἀνακήρυξιν, ἤ μᾶλλον, τήν ὁμολογίαν τῆς ἱερότητος τῆς νήσου Μήλου, ἡμέραν μνήμης τοῦ μεγάλου ἀσκητοῦ, θεολόγου καί Ἐκκλησιαστικοῦ συγγραφέως ἁγίου Ἱερωνύμου, τοῦ καί ὑπό τῆς Δυτικῆς Θεολογίας ὡς «Μεγίστου Διδασκάλου» ἀνεγνωρισμένου, καί Ὑμετέρου Ἐφόρου κληρωθέντος.
Ἐπί τῇ εὐλογητῇ συγκυρίᾳ ταύτῃ, δεχθῆτε, καθ 'ὅτι ὁ πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ἐθνῶν ἀπομειοῖ τὴν φερεγγυότητα ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν, ὡς ἔνδειξιν ἀγάπης ὑἱκῆς καί σεβασμοῦ ἀπεριορίστου, τήν ἐν τῇ Μονῇ Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγιωνύμου Ὅρους ἱστορηθεῖσαν εἰκόνα τοῦ εὐκλεοῦς διδασκάλου τῶν ἀρετῶν καί μυστογράφου τῆς Χάριτος, μετά τῶν ὁμοθύμων καί ὁλοθυμων εὐχῶν, ἡμῶν τε καί τοῦ περί ἡμᾶς Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Μοναχικῶν Ταγμάτων καί τοῦ πιστοῦ Λαοῦ, ὅπως Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν, ὀ τοῦ Παναγίου Πνεύματος χορηγός, διά πρεσβειῶν τῆς Μεγαλόχαρης Μητρός Αὐτοῦ, ἧς αἱ σεπταί Εἰκόνες ἐκ Μήλου, τῆς ἐπιλεγομένης «Κορφιάτισσας», καί ἐκ τῆς ἁγιοτόκου Κιμώλου, τῆς ἐπιλεγομένης «Ὁδηγητρίας», εἰς προσκύνησιν ἐνδάδε πρόκεινται, τῶν Ἁγίων Παντελεήμονος τοῦ Ἰαματικοῦ καί Μεθοδίας τῆς ἐν Κιμώλῳ, ἱερά λείψανα τῶν ὁποίων πρός εὐλογίαν καί ἁγιασμόν νῦν παρατίθενται ἡμῖν, ὡς καί πάντων τῶν ἐν ταῖς ἱεραῖς Κατακόμβαις ἀναπαυομένων Ἁγίων, καταξιοῖ τήν Ὑμετέραν προσκυνητήν μοι Μακαριότητα, πηδαλιουχεῖν τήν Αὐτοκέφαλον καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ἐνούσης Ὑμῖν συνέσεως καί τῶν κατακοσμούντων Ὑμᾶς σπανίων πλεονεκτημάτων καί σπουδαίων ἀρετῶν, ἐπί ἔτη ὡς πλεῖστα, ὑγιεινά, εὐκλεῆ τε καί πανευφρόσυνα, ἀναφωνῶν, ὡς ὁ τῆς Βασιλευούσης Λαός πρός τόν Πατριάρχην αὐτοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς:
«Εἰς πολλούς καί ἀγαθούς χρόνους ὁ Θεός ἀγάγει τήν Ἀρχιεπισκοπίαν ὑμῶν».
结束, ανεγνώσθησαν από Άμβωνος και υπό τις ενθουσιώδεις επευφημίες των παρισταμένων τα Συνοδικά Έγγραφα και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα περί ανακηρύξεως της Μήλου ως ΙΕΡΑΣ ΝΗΣΟΥ.
imsyrou.gr